21 Kasım 2006

Kalbim acıyor"İMRAN"

Kaç gündür nasıl içim acıyor anlatamam,Allah benim yolumu onun sitesine düşürdü başka şeyler ararken imtihan gibihttp://minikkalbim.web-log.nl/minikkalbim/2006/11/index.html,onu gördüğüm andan itibaren aklıma kazındı ve içim acımaya başladı çok nadir böyle olurum hani kalbin ağırır ya bazen ama engelleyemezsiz kalbim ağrıyor,resmen.
Ben babamı,yeğenleri mi birde hamileliğimin 7.ayında Arda mı kaybettiğimde böyle olmuştum,birde şimdi...
Zeytin gözleri aklımdan çıkmıyor hele annesini babasını düşününce kuş olup uçmak istiyorum onların yanına Rabia yı kucaklamak teselli etmek,elini tutmak istiyorum gözlerine bakıp seni anlıyorum hemde çok iyi acını hissediyorum demek istiyorum,minik İmran cennette güzel bir kuş oldu şimdi ama ya geride kalanlar ya annesi Allahım sen sabır ver onlara senden gelene boynumuz kıldan ince ama sen ferahlık ver ağrıyan kalplerine Allahım bizlere dayanamayacağımız yükler yükleme,Allahım sen tüm hastalara şifa ver,Allahım tüm kalbi ağrıyanlara ferahlık ver.
İmranın kara gözleri gitmiyor gözlerimden hele annesinin yazdığı şu cümle"Ilk ve son bakisin hala gozlerimin onunde bebegim. Her ikisi de huzne burunmustu sanki. Seni anestezi odasina aldiklarinda "Anne beni birakma ellere" der gibiydin. "Neden hicbirsey yapmiyorsun?" diyen bakislarla kapatirken gozlerini icime bir ates birakmistin hani bebegim. Birakmis ve gitmistin",eve gidince Aslıya sarılıyorum gözyaşlarımı ona belli etmeden ağlıyorum ne kadar ufak şeyler için hayatı kahrettiğimizi,ne kadar küçük şeylerde isyan ettiğimizi düşünüp kendime kızıyorum.Bu hayatta evlatlarımıza sarılabilmek bile şükretmeye tek neden değil mi?Kısacık zamanda,ne zaman çekip gideceğimiz belli olmayan bu zamanda hayatımızı ne kadar boş hayat kaygıları dolduruyor oysa İmran gibi niceleri ve imranın annesi gibi niceleri gözyaşı döküyor etrafımızda,çabuk unutan bir toplum olarak bazı şeyleri ne çabuk unutup hayat kavgasına dönüyoruz oysa nefes almak bile bir nimetken...
Tekrar başısağolsun Rabia kardeşimin,muhakkakki o sevdiklerimizle birgün mutlaka kucaklaşacağımızı benden iyi biliyordur...

4 yorum:

hayal dedi ki...

Kendi minik kalbimin ilk atisinda ne kadar agladigimi hatirliyorum da sevincten, Allah kimseye evlat acisi vermesin

Aslı'ya dair dedi ki...

teşekkür ederim pırtıkcım çok zor bir durum rabbim bizlere dayanamayacağımız yükler yüklemesin,hayalcim bizi en mutlu eden şey evlatlarımız Allah onlara,sağlık sıhhat versin diğer herşey hallolur nasıl olsa...

MinikKalbim dedi ki...

Nuraycigim,
Yazdiklarin beni gercekten cok duygulandirdi. Cok tesekkur ederim. Guzel dualarina amin diyorum. Allah Asli'yi iki cihanda, Arda'yi da obur dunyada sana bagislasin. Rabbim sifa bekleyen tum bebeklere hayirli sifalar, anne babalara kolayliklar versin. Sevgi ve dua ile.
Annesi

Aslı'ya dair dedi ki...

canım kardeşim rabia,tevekkülüne hayranım ne olur hep böyle devam et ve senin gibi acılar yaşayanlara örnek ol sendeki tevekkül benim yengemdede mevcut oda 3 evladını cennete uğurladı ama allahtan geldi ona gitti diyebildi,yardımcı olabileceğim herhangi birşey olursa yanında olmak isterim...
sevgilerimle,allah sabrını daim etsin.