20 Haziran 2010

Babanın karne hediyesi Eminönü,İstiklal gezmesi

Aslıda babası gibi sevmiyor kapalı mekanlara yapılan gezileri sağa sola özgürce koşmalı,tenine güneş deymeli,martılarla simitini paylaşmalı,dakikalarca bir yavru kediyi sevmeli eve hafif güneş çarpmış bir halde ayaklar yorgunluktan sızlayarak ama tatlı bir tebessümle dönmeli...













18 Haziran 2010

Anasınıfından Mezun:)))

Bugün karnenin yanında bir anasınıfı diploması vermişler çok şirindi seneye inşallah birinci sınıfa kendi deyimiyle okumalı yazmalı sınıfa başlayacak canımın içi dilerim hep bugün ki gibi mutlu olursun...



14 Haziran 2010

Nuh Çimentonun Maşukiye Cevizdibi Tesislerinde ki harika aile pikniği

Büyük şirketleri bu yüzden seviyorum güzel organizasyonlar oluyor eşimin çalıştığı şirketin düzenlediği organizasyonları seviyorum aslında şirketin büyük olmasınada gerek yok bazı yerler önem veriyor bu tarz şeylere çokta iyi oluyor zira kendim 10 sene büyük bir şirkette çalıştım ama bırakın piknik miknik bir yemeğe götürmediler kötüydü Aslı en çok bu pikniği seviyor kurulan oyun alanları,dağıtılan oyuncaklar yeni arkadaşlar dondurma pamuk şekerleri o kadar insanın şenlik içinde olması onu mestediyor geçen seneki gibi güzeldi tek sorun geçmek bilmeyen başağrım oldu yanlız evlere dağılırken o sandiviçleri iyiki vermişler zira eve geldiğinde hepimiz yorgunluktan serildik yemekle uğraşamazmışım valla çok makbule geçti...










6 Haziran 2010

Scooter

Büyüyor zaman hızla akıp geçiyor scooterı aldığımızda çok beceriksizce kullandı sonrada itiraz etti sevmiyorum diye ama bu sene gayet ustalaşmıştı hatta bu bana küçük yenilerinden alalım dedi bebek işiymiş bu sen ne zaman çıktında bebeklikten beğenmez oldun eskileri sağlıklı mutlu olsunlar bütün çocuklar ben bitmeyen isteklerine razıyım babamız ne için çalışıyor dimi:)))







2 Haziran 2010

Sıkıntı

Havalardanmıdır yaşananlardan mı bilmiyorum ne yazasım ne okuyasım var bu sıralar haberleri seyretmek,gazetelere bakmak istemiyorum öyle şeyler oluyor ki yaşadığım dünyada insan olmaktan utanıyorum, kendimden başka herkezin sıkıntısına kafa patlatmakta bir numara olan bünyem saçlarımda ki beyazların artmasıyla bana geri dönüyor yaşamanın bir kuralı bu yaşadığın dünyada birsürü güzellik olmasıyla beraber,kötülüklerin haksızlıkların insanın insana yaptığı zulmün olması ve malesef hergeçen gün artması bilmiyorum gerçekten insan olmaktan utanıyorum artık ciddi anlamda...