Korkuyorum

İnsan hayatı boyunca değişik duygularla can bulmuştur.Hatta her sabah başka bir ruh haliyle kalkarız yataktan çoğu zaman yaşadıklarımız etkilidir çoğu zamanda nedeni yoktur.

Yaşamak ağır gelir bazen şöyle bir önünüze bakar off dersiniz yol taşlı engebeli etrafınızda türlü engerekler görürsünüz korkarsınız sığınmak istersiniz çoğu zaman anlatamazsınız derdini öyle karanlıktır ki içiniz anlattığınızda herşeyi karartmaktan korkarsınız,ağır gelir 30 yaşında olsanızda ağır gelir ölümü düşünürsünüz ne zaman geleceği belli olmayan oysa yapamadığınız birçok şey vardır,ölümlü dünya dersiniz ama yaşadığınız dünyayı bırakın yaşadığınız memlekette göremediğiniz bir çok yer vardır daha hayat öyle zorlaşmıştırki yaşamak için sadece geçinebilmek için kazandığınız para bile anca yeter nasıl gidersiniz ki Can Dündarın şiirinde olduğu gibi insan kısa kacamaklar yapmak istiyor günü birlik ama bırakın başka yerlere gitmeye başka mahalleye bile gidemiyoruz çoğu zaman alışkanlıklar,imkanlar.Yaşamanın bedeli bu kada ağır olmamalı diyor ama nerdeee.Bütün günümüzü verdiğimiz işyerlerimizde bile hakkımızı istemekten korkar olduk sömürüldüğümüzü bile bile boynumuzu eğip bir koyun gibi devam ediyoruz yaşamaya çünkü işsiz kalırsam korkusu var nasıl olmasın ok adar zorlaştiki şartlar bir çoğumuzda etrafımızdaki birçok iyi gitmeyen olayı bile sineye çeker hale geldik o kadar korkak oldukki toplum olarak haklı olduğumuzu hakkımızın olduğunu bildiğimiz halde sessiz kalır olduk.Evde kendi aramızda konuşurken bile ülkemde yaşanan oyunları,ülkemin kötüye giden halini fısıltıyla anlatır olduk nasıl bu kadar uyuduk kim vurdu bu mührü beyinlerimize.

İçimde biryerlerde devrimci bir küçük insan var suskunluğumuza ,ağzımızdaki mühre rağmen durmadan konuşuyor bağırıyor tüm haksızlıkları haykırıyor sen sustukça sen korkak oldukça çocuğunda sana benzeyecek diyor hakkını haklı olduğu halde arayamayan korkak biri.Toplumca sustuğumuz düşünmekten korktuğumuz bu hayatta bizleri ekmek derdine düşüren,kendi maaşlarına bakmadan emekli olduklarında aldıklarına bakmadan haktan hukuktan bahseden emekli maaşını düşürmeyi işvereni zengin edip çaışanı nası daha fazla ezmeyi ve nasıl yaşarlarsa yaşasınlar diye düşünmeyen bu başımızdakileri bizmi seçtik.Başörtüsü diye toplumu bölmek isteyen herkez bir kargaşadayken kendi ekmeğine yağ çalanlar bunlarmı bizi yönetecek.

Bu ülke bu suskun mühürlü beyinlerle nereye gidecek benim Aslım böyle bir ülkede mi büyüyecek.Korkuyorum arkadaşlar içimde devrimci çocuk durmadan konuşuyor bağırıyor ağlıyor,ama ağızlardaki,gönüllerde ki mühür neden açılmıyor.Nereye kadar seyredeceğiz kendi ayağımıza civi batmadan off demeyecek mi kimse.