31 Mayıs 2006

Kedi delisi kızım ve onlardan korkan ben



Aslının kedilere ilgisinin nerden geldiği iyi biliyorum çünkü babası da tam bir kedi sever kızıda aynı kendisi gibi.Nerde bir kedi görsün çıldırıyor türlü oyunlar yapmaya başlıyor miyavvvv diye peşlerinden koşturup kuyruklarından tutmak istiyor. Benim gibi kedilerden korkan bir annesi oluncada iş zorlaşıyor.Ben Aslı elleme o kediye, ay ısıracak şimdi,çekme kuyruğunu bak tıslıyor nidalarıyla dolaşıp durayım Aslının bu konuda beni pek taktığını söyleyemem.Nerde bir kedi görsek Aslı mıknatıs takmışız gibi peşinin ardında oluyor.Babasıyla olduğu zamanlar rahatız babası eğer evcilse kedi kucağına alır Aslıda rahat rahat sever ben tabi bitleneceksiniz,boğazınıza tüy kaçacak diye kendimi yırtsamnda beni pek takan yok bu konuda. Kedi sevmek değişik bir şey demek ki... Aslında bende hayvanları çok seviyorum fakat dokunamıyorum değişik bir duygu bu uzaktan sevmek gibi evde ki küçücük Japon balığının bile suyunu değiştiremem elleyemem balığa ödüm kopar yere düşerde ben onu alamam diye.
Fakat Aslıda ki hayvan sevgisini gördükçe ilerleyen yaşlarında acaba kaç hayvanı alıp eve getirmek isteyecek yada eve bir kedi almak için bizi ne kadar zorlayacak, acaba bu kedi köpek işini pazarlıkla kuşa çevirebilirmiyiz diye düşünür oldum.Sokakta gördüğü karıncaları yemesi,evde ki balığa misss yapması(babası o kadar çok karınca yemiş ki buna da şaşırmıyoruz ve genlerin çocukları ne kadar etkilediğini Aslıda çok iyi görüyoruz)bu nasıl hayvan sevgisi dedirtse de daha 19 aylık olması bu özelliğini çok küçük oldukları ve çekirdekle özdeşleitirdiğini düşünüp rahatlıyoruz.
Dünyamızda büyük bir yere sahip olan hayvanları hepimizin sevmesi ve benim bu hayvan korkumun Aslı sayesinde yenilmesi dileğiyle…

Hiç yorum yok: