Dün evlilik yıl dönümünü kutlamak için Serkanla Pendiğe yemeğe gittik. Annem Aslıya akşamda bakmayı kabul edince uzun zamandan beri baş başa bir akşam geçirebildik ama yemek bitip belli bir zaman geçtikten sonra Aslıdan bahsetmeye,yıldönümü için çıkılan gezi Aslıya sevdiği bir şeyler alıvermeye dönmüştü bile.Bir kez daha anşadım ki hayatımız artık asla eskisi gibi olmayacak ama bundan bir şikayetimde yok gayet mutlu ve mesudum halimden,bazen sinirlerim tepeye vursa da ona kadar sayıyorum o bu arada zaten şirin bir gülümsemeyle her şeyi unutturuyor bana…
Dün bir şeyler bakarken Aslıya uzun zamandan beri aradığım bulamadığım teletabi’sin çizgi film cd lerini gördüm,nasıl sevindiysem o anda adamda şaşırdı çünkü uzun zamandır arıyordum.Bu çizgi filmi ilk seyrettiğimde Aslı yoktu, o zaman daha ne aptal bir şey çocukları salak falan zannediyor bunlar ne böyle diye isyan etmiştim ama ne demişler büyük lokma ye ama büyük konuşma Aslı tam bir teletabi manyağı oldu,eee bizde ne kadar saçma bulsakta cocukların bildiği bir şey var diyerek teletabi karakterlerini kabullendik.Aslı’ya üzerinde kahverengi, güzel bir at resmi olan(atlar; kedilerden sonra en sevdiği hayvan nerde görse dehh deeh diye havalara zıplıyor)tshört alıp evin yolunu tuttuk.Aslı çoktan uyumuştu tabi ama sabah erkenden kalktı önce aldığımız thisörtü gördü ve üstündeki pijamayı çıkarma çabalarına başladı, önce bir sevdi atı ayyy cici diye ondan sonra giydik thişörtü,sonrada teletabi leri gördü ve babasının aç aç diye paçasına yapıştı ,sonrasını bilmiyorum o teletabilere dalmışken ben sessizce çıkıp işe geldim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder